بیماری نفریت لوپوس No Further a Mystery

بیماری نفریت لوپوس No Further a Mystery

Blog Article

همان داروهایی که برای جلوگیری از حمله سیستم ایمنی به بدن مورد استفاده قرار می گیرند، توانایی طبیعی بدن را نیز برای مقابله با عفونت ها مختل می نمایند.

این داروها مانند هیدروکسی کلروکین بر سیستم ایمنی تأثیر می‌گذارند و می‌توانند به کاهش خطر ابتلا به بیماری لوپوس کمک کنند.

عفونت: از آن جایی که خود بیماری لوپوس و روش درمان آن باعث ضعیف شدن سیستم ایمنی می شود، احتمال بروز عفونت در این افراد بیشتر خواهد شد.

همین طور این بیماری در بین خانم های اسپانیایی، آسیایی و آمریکایی بومی بیشتر رایج است.

جنین هایی که لوپوس نوزادی دارند، در آینده احتمال گسترش بیماری های خود ایمنی در آن ها بیشتر خواهد شد.

این اتفاق باعث بروز التهاب می‌شود. التهاب ناشی از بیماری لوپوس می‌تواند بر بسیاری از بخش‌های بدن مانند مفاصل، پوست، کلیه‌ها، سلول‌های خونی، مغز، قلب و ریه تأثیر بگذارد.

درگیر شدن ریه‌ها: ابتلا به این بیماری احتمال التهاب در بافت قفسه بیماری لوپوس جلدی سینه را افزایش می‌دهد به‌طوری‌که ممکن است باعث دردناک شدن تنفس گردد.

مرگ بافت استخوان: این عارضه زمانی رخ می دهد که مقدار خونی که استخوان ها را نگه می دارد، کم شود.

آزمایش های تصویری و پرتو ایکس به پزشک در تشخیص ارگان هایی که تحت تاثیر لوپوس قرار گرفته اند، کمک می کند.

از طرف دیگر، آزمایش خون هم باعث تشخیص اشتباه می شود؛ زیرا ممکن است بعضی از آنتی بادی های موجود در افراد سالم، با افراد بیمار یکسان باشد.

در دهان افراد مبتلا به بیماری لوپوس زخم‌های قرمز رنگی مشاهده می‌شوند که با هاله ای سفید و خطوط تابشی سفید احاطه شده اند.

مشکلات دستگاه گوارش، استفراغ، حالت تهوع و اسهال باعث می‌شوند که فرد میلی به غذا خوردن نداشته باشد و با بی اشتهایی مواجه شود.

دانشمندان بعضی از ژن های خاصی را شناسایی کرده اند که در پیشرفت لوپوس نقش دارند؛ اما امروزه شواهد کافی مبنی بر اینکه خود ژن ها باعث بیماری می شوند، وجود ندارد.

به نحوی که بی حوصله بودن امکان انجام کارهای روزمره را از او می‌گیرد.